ANCON vel ANCONA

ANCON, vel ANCONA

unde ditioni, Marca Anconitana, nomen urbs Episcopalis totius Piceni celeberrima, in litore Adriatici

maris, a Siculis condita, portum habens insigni opera a Traiano Caesare constructum. Nomen habet a situ; qui cubiti flexuram refert. Graeci enim et cubitum, et locum cubiti modô sinuosum ἀγκῶνκ vocant: Unde in nummo ΑΓΚΩΝ et Brachium, urbis symbolum. Plin. l. 3. c. 13. A Siculis condita est colonia Ancona: Apposita est pronuntorio Cumero, in ipso flectentis se orae cubito. Lucan. l. 2. v. 402.

Illic Dalmaticis obnoxia fluctibus Ancon.

Iuvenalis Sat. 4. v. 40.

Ante domum Veneris, quam Dorica sustinet Ancon.

Sil. Italicus l. 8. v. 437. ubi recenset Picentum oppida, fluminaque:

Stat fucare colus nec Sidone vilior Ancon,

Murice, nec Lybicô.

Portum habet hodie amplum, sed non valde tutum arcemque munitam, prope Crumerum promontor. quod vulgo Monte S. Ciriaco. A Firmo, 30. milliar. in Boream, 15. ab Auximo, in Caeciam; sub Pontisice est. Longitud. 37. 16. latitud. 43. 48. Item nomen Coloniae in Sicilia. Item urbs Galliae, Strab. l. 5. et 6. Plin. l. 2. c. 72. et l. 3. c. 14. et 19. Cluver. l. 3. Merula, Sanson, Du Val.